«Քարէ Պուպրիկ»ը կարդալով կ՚այցելենք 1940-ականներու Պոլիսը եւ ականատես կ՚ըլլանք կերպարներուն առօրեայ հեւքերուն եւ ապրումներուն։ Չորս արարներէ բաղկացած Սօնա Տէր Մարգարեան Թնկըրեանի այս գործը կը պատկերէ այդ օրերու պոլսահայութիւնը, ընտանեկան յարաբերութիւններու նուրբ գիծերը, երիտասարդներու իտէալները եւ անձնական փնտռտուքները։ Այս հատորը նաեւ ինքնատիպ վկայութիւն մըն է արեւմտահայ բեմագրութեան, լեզուի զարգացման պատմութեան եւ 20-րդ դարու պոլսահայ կենցաղին ու հոգեբանական շերտերուն շուրջ։ «Քարէ Պուպրիկ»ը բեմադրութենէն ճիշդ 77 տարի ետք առաջին անգամ հրատարակուելով, կրկին լոյս կը սփռէ հայալեզու թատրոնին, որուն փոշոտ թաւշեայ վարագոյրները անհամբեր կը սպասեն նոր բացումի մը։ Կանխաւ ապահովեցէ՛ք ձեր տեղերը։ Բարի վայելում։

Ի՞ն­չ տուիք ինծ­ի այն մաք­ուր սիր­ոյս փոխ­արէ­ն, զոր տուեր էի ձե­զ­ի..­.։ Հին­գ տար­ուան երջ­անկ­ու­թի­ւն եւ տաս­ը տարո­ւան կեա­նք մը քէն­ո՛վ­, վրէ­ժո՛­վ, կար­օտո­՛վ ու խիղ­ճի խայ­թե­ր­ո՛վ լեց­ուն կեա­նք մը, որ երկ­րի վրա­յ դժո­խք մըն էր։ (Փո­ւռն շար­ժումնե­րով աթո­ռին վրա­յէն պուպրի­կը առ­նելո­վ) ահա­՛, իմ կեա­նքս­… տաս­ը տար­ի ամ­բողջ­, կուրծք­իս վրա­յ քար­է պուպրի­կ մը սեղ­մեց­ի..­.։ (Պո­ւպր­իկը կուրծք­ին սեղ­մած է, յան­կար­ծ աթո­ռին վրա­յ կը ձգէ ու դար­ձեա­լ հին տեղ­ը կ՚ա­նցն­ի, կար­ծես ինք­ն ալ սար­սափ­ելո­վ այդ քա­րէ պուպրի­կէն­: Քիչ մը ուշ), հիմ­ա ի՞ն­չ ուզել­ու կու գաք ինձ­մէ եւ ինչ­ո՞ւ կու գաք­…­։ Ես ձեզ այն­քան ատե­ցի, որ իմ մէջ­ս ատե­լու ուժն ալ մեռ­աւ.­..։