Lozan Antlasmasi nin 82. yildonumu vesilesiyle yapilan torenlere katilan Isci Partisi Baskani Dogu Perincek in Winterthur savcisi tarafindan gozaltina alinip sorgulanmasi cok ciddi bir olaydir. Perincek in goruslerini begenmeyenlerle Lozan Antlasmasi ni kucumseyenlerin basin-yayin organlari olayi arka sayfalarda kucuk haber halinde vermeleri yanlis odu. Buna karsilik Sn. Gul un olaya atfettigi onemi belirten soz ve davranislari bu hatayi telafi etti. Isvicre 1980 lerin basindan bu yana Lozan Antlasmasi torenlerinin yapilmasina cesitli engeller cikardi. Bunda Ermeniler kadar PKK yanlisi Kurtleri de bir bahane olarak kullandi. Aslinda Isvicre politikacilarinin hem PKK hem de Ermeni soykirim iddialarina yakinlik gosterdikleri acik bir sirdi. Isvicre parlamentosunun bir kanadi olan Ulusal Meclis 15 Mayis 2002 de 1915 Ermeni Soykiriminin Taninmasi basligi altinda bir bildiri kabul etti. Bildiride 1948 Sozlesmesi ne gore olaylarin soykirim oldugu belirtiliyor; 1985 yilinda BM Insan Haklari alt komisyonunun Ermeni soykirimini kabul ettigi yolundaki yanlis iddia tekrarlaniyordu. Buna benzer baska yanlislar da vardi. Perincek i gozaltina alan savci Isvicre ceza yasasi 261. maddesine dayaniyor. Bu maddenin 4. fikrasinda soykirim ve insanliga karsi diger suclarin (irkci nedenlerle) inkâri kucumsenmesi veya hakli gosterilmesi hapis veya para cezasiyla cezalandirilacak bir suc olarak tanimlaniyor. Burada Ermeni olaylarinin soykirim olup olmadigina kimin karar verecegi temel hukuki sorunu olusturuyor. Soykirim sozlesmesinin 6. maddesine gore soykirima ancak yetkili mahkeme ya da bu amacla kurulan bir uluslararasi ceza mahkemesi karar verebiliyor. Oysa boyle bir yargi karari yok. Isvicre mahkemeleri dolayisiyla savcilari soykirim konusunda sanki bir yargi karari varmis gibi hareket edemezler ve hic kimse hakkinda soykirimi inkârdan dolayi dava acamazlar. Acip da kazansalar bile AIHM de kaybederler ve Isvicre nin tazminata mahkûm olmasina yol acarlar. Savcinin sorgulamasinda Isvicre Ulusal Meclisi nin 2002 tarihli bildirisine atifta bulunmamasi bu yasama fiilinin hukuken baglayici olmadigini gosteriyor. Bu acidan bu bildiri Fransa parlamentosunun unlu bir maddelik yasasini hatirlatiyor. Nuremberg Mahkemesi karariyla kanitlanan Holokost tan farkli olarak Ermeni soykirimi konusunda herhangi bir mahkeme kararina dayanmayan bu yasanin yurutme maddesi bulunmadigi gibi Fransiz mahkemelerince yargi konusu yapilmasi da mumkun degil. Yani Isvicre de Fransa gibi Ermeni meselesinde ortaoyunu ciddiyetinde bir goruntu veriyor. Sn. Perincek in bu konuda yetkisiz olan Isvicre savcilarina veya mahkemelerine Ermeni olaylarinin soykirim olmadigini ispat gibi bir mukellefiyeti yok. Tabii Perincek siyasi amaclarla boyle bir tutum alabilir. Bu tutumu da takdire sayandir. Isvicre nin bazi hususlari goz onune almasi zamani artik geldi. Turkler bundan boyle haksiz muameleyi kabul etmeyeceklerini gosterdiler. Uydurma mahkeme tehditleri onlari korkutmuyor. Kaldi ki bu sadece bir baslangic. Gerisi gelecek. Bu torenlere her yil katilimlar artacak. Inkârlar cok daha gur sesle yankilanacak. Isvicre nin 1990 larin ortasinda Amerikan Yahudileriyle olan mucadelesini kaybettigini ve gonullu tazminatlar odemek zorunda kaldigini izledik. Kendi irkci gelenegi ve gecmisine karsi bir tur psikolojik savunma amaciyla Turkiye nin gunah kecisi olarak kullanilmasi her gecen gun cok daha zorlasacak. Isvicre politikacilarinin kendi irkciliklarini gidermekte basarili olmalarini temenni ederiz. Ama buyuk ihtimal basarisiz olurlarsa irkci duygularini yoneltecekleri baska hedef gruplar bulmalari(?) daha iyi olacak. Turkiye bu vesileyle Isvicre nin baris toplantilari icin bir merkez olma niteligini kaybettigini tum uluslararasi forumlarda anlatmaya baslamali. En azindan bundan sonra Kibris Ege ve ozellikle de Ermeni meselesine iliskin toplantilarin Isvicre de yapilmasini hicbir sekilde kabul etmemeli.