Orhan Pamuk mahkeme onune cikmak zorunda degil. Bu iyi haber. Turkiye Adalet Bakani ulkesindeki adaletin ne kadar iyi isleyebilecegini hafta sonunda gosterdi. Bu da kotu haber. Ulkenin en taninmis cagdas yazari Orhan Pamuk davasindaki kargasa ve Agca nin yanlislikla serbest birakilmasi bir seyi gosteriyorsa o da su: Turk adaletinin daha fazla reforma ihtiyaci var cok daha fazla. Ankara hukumeti kendilerine son uc yildir ivme veren tum reformlardan sonra rahat edecegini dusundu. Ulkelerini AB ye hazir hale getirmek istediler; reformlar yeni ceza kanununda toplandi. Ankara reform politikasi icin Avrupali siyasetcilerden de ovgu aldi ancak hukuk konusunda bilanco o kadar da parlak degil: Sadece bircok yeni guzel yasanin uygulanisinda aksama yok. Gozlemciler saskinlikla eski cirkin yasalarin yeni yasa numaralari ile hayatta kaldigini tespit etti. Bunlardan bir tanesi "Turk devletine ve kurumlarina iftira etmeyi" suc unsuru sayan meshur 301. madde. Otoriter rejimlerin silah deposundan keyfi bir paragraf ozellikle yargida ve orduda hukumet makamlarina kaygiyla yaklasan guclerin bulundugu bir ulkede. Pamuk gibi birisini Turkiye de 1 milyon Ermeni ve 30 bin Kurt olduruldugunu soyledigi icin parmakliklar ardinda gormek isteyen gucler bunlar. Pamuk aleyhindeki davanin durdurulmasi guzel ozellikle yazarin kendisi icin. Ancak bunu dusunce ozgurlugunun zaferi olarak kutlamak saflik olur. Pamuk davasinin Agca davasindan da kisa surmesinin nedeni Turk adaletinin islemis olmasi degil disaridan ofkeyi uzerine cekmis olmasi. Ancak sistemdeki eksiklikler kaliyor. Duzinelerce aydin davalarini bekliyorlar ancak onlardan hicbiri Pamuk un unune sahip degil. O keyfi paragraf ortadan kaldirilmali